اعلاميه‌ى حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى

منبع: اویرنجی

 

اعلاميه‌ى حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى

 

قطعنامه‌ى ۱۳۵/ ۴۷

مصوّب مجمع عمومى، مورخ ۱۸ دسامبر ۱۹۹۲، 27 آذر 1371

 

مجمع عمومى

با تاييد مجدد اين كه يكى از اهداف اصلى ملل متحد، طبق منشور آن، اعتلا و حمايت از رعايت حقوق بشر و آزادیهاى اساسى براى همگان، بدون تمايز نژاد، جنس، زبان يا مذهب است،

با تاييد مجدد اعتقاد خود به حقوق اساسى بشر، به منزلت و ارزش شخصيت انسان، به برابرى حقوق مردان و زنان و ملت ها، بزرگ و كوچك،

با خواست اعتلاى احترام به اصول مندرج در منشور ، اعلاميه جهانى حقوق بشر، كنوانسيون پيشگيرى و مبارزه با جنايت كشتار جمعى، كنوانسيون بين‌المللى در باره‌ى لغو تمامى اشكال تبعيض نژادى، پيمان بين‌المللى در باره‌ى حقوق مدنى و سياسى، پيمان بين‌المللى در باره ى حقوق اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى، اعلاميه در باره‌ى حذف تمامى اشكال ناروادارى و تبعيض مبتنى بر مذهب يا اعتقاد و كنوانسيون ‌مربوط به حقوق كودك، و نيز در ساير معاهدات مناسب بين‌المللى كه در سطح جهانى يا منطقه‌اى تصويب شده و در قرارنامه‌هايى كه ميان دولت‌هاى گوناگون عضو سازمان ملل متحد منعقد گشته است،

با الهام از مفاد ماده ۲۷ پيمان بين‌المللى مربوط به حقوق مدنى و سياسى در باره‌ى حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى قومى، مذهبى يا زبانى،

با توجه به اين كه اعتلا و حمايت از حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى در خدمت ثبات سياسى و اجتماعى كشورهايى است كه اين اقليت‌ها در آن زندگى مىكنند،

با تاُكيد بر اين كه اعتلاى مستمر و تحقق حقوق افراد متعلق به اقليت هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى، ضمن آن كه بخش جدايى ناپذير تحول جامعه در تماميت آن بوده و در چهارچوبِ دموكراتيكِ مبتنى بر قانونيت است و مىتواند به تحكيم دوستى و همكارى ميان مردمان و دولتها يارى رساند،

نظر به اهميت نقش سازمان ملل متحد در حمايت از اقليت ها ،

با توجه به كارهايى كه قبلاْ در نظام ملل متحد، به ويژه توسط كميسيون حقوق بشر، سو‌كميسيون مبارزه با معيارها‌ى تبعيض‌آميز، و حمايت از اقليت‌ها انجام شده و سازمان‌هايى كه با استفاده از پيمانهاى بين‌المللى مربوط به حقوق بشر و ديگر قرارنامه‌هاى بين‌المللى مناسبِ مربوط به حقوق بشر به منظور اعتلا و حمايت از حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى، ايجاد شده‌اند،

با قيد اهميت اقدامات سازمان‌هاى ميان‌-حكومتى ( اینتر گاورنمنتال ) و غير‌دولتى براى حمايت از اقليت‌ها و پيشبرد و حمايت از حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى،

اعلاميه‌ى حاضر در باره‌ى حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى انتشار مىيابد:

 

ماده اول

۱ - دولت ها در قلمرو ى خويش از موجوديت و هويت ملى يا قومى، فرهنگى، مذهبى يا زبانى اقليت‌ها حمايت مى كنند و به برقرارى شرايط تعالى اين هويت كمك مى نمايند.

۲ - دولتها تدابيرى قانونى يا غير آن كه براى رسيدن به اين هدف ‌ها ضرورى ست، اتخاذ مى كنند.

 

ماده ۲

۱ - افراد متعلق به اقليت‌ها ى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى ( كه از اين پس افراد متعلق به اقليت ها ناميده میشوند) حق دارند از فرهنگ خود بهره‌ مند شوند، به مذهب خويش عمل كنند و از زبان خود در خلوت و در اجتماع آزادانه و بدون هيچ ‌گونه مداخله و تبعيض استفاده كنند.

۲ - افراد متعلق به اقليت‌ها حق دارند در حيات فرهنگى، مذهبى، اجتماعى، اقتصادى و دولتى مشاركت كامل داشته باشند.

۳ - افراد متعلق به اقليت‌ها حق دارند در سطح ملى و ، بسته به مورد، در سطح منطقه ‌اى ، طبق روالى كه مغاير با قوانين ملى نباشد، در تصميماتى كه مربوط به اقليت آن ‌ها يا منطقه ‌اى ست كه در آن زندگى مى كنند، سهم مؤثرى داشته باشند.

۴ - افراد متعلق به اقليت‌ها حق دارند انجمن‌ها ى خويش را ايجاد و اداره كنند.

۵ - افراد متعلق به اقليت‌ها حق دارند بدون هيچ تبعيضى، با ساير اعضاى گروه خود و با كسانى از ديگر اقليت‌ها، رابطه ى آزاد و صلح‌آميز بگيرند و حفظ كنند و نيز در فراسوى مرزها با شهروندان كشورها ى ديگرى كه از طريق منشاء ملى يا قومى يا تعلق مذهبى يا زبانى پيوند دارند رابطه برقرار كنند.

 

ماده ۳

۱ - افراد متعلق به اقليت‌ها مىتوانند حقوق خود، به ويژه حقوقى را كه در اعلاميه ‌ى حاضر آمده است، به صورت فردى و نيز با ديگر اعضاى گروه خود به صورت جمعى، بدون هيچ ‌گونه تبعيض، اعمال كنند.

۲ - افراد متعلق به اقليت‌ها به خاطر اِعمال يا عدم اِعمال حقوق مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر نبايد به هيچ‌ شكل متحمل آسيبى شوند.

 

ماده ۴

۱ - دولتها، در صورت لزوم، تدابيرى اتخاذ مىكنند كه افراد متعلق به اقليت ‌ها بتوانند به طور كامل و واقعى حقوق بشر و تمامى آزادى هاى اساسى را، بدون هيچ‌ گونه تبعيض و در شرايط برابرى كامل در مقابل قانون، اعمال كنند.

۲ - دولت‌ها تدابيرى اتخاذ مىكنند به منظور ايجاد شرايط مناسبى كه به افراد متعلق به اقليت‌ها امكان دهد تا ويژگى هاى خود را عنوان كنند و فرهنگ، زبان، سنت ها و نيز آداب و رسوم ‌شان را ، جز در مورد اعمالى خاص كه ناقض قوانين ملى و در تضاد با هنجارهاى جهانى است، گسترش دهند.

۳ - دولت‌ها موظف‌اند در حد امكانات، تدابير خاصى اتخاذ كنند تا افراد متعلق به اقليت‌ها امكان يادگيرى زبان مادرى يا كسب آموزش به زبان مادرى خود را داشته باشند.

۴ - دولت‌ها موظف‌اند، در صورت لزوم، تدابيرى در زمينه‌ى آموزش اتخاذ كنند تا آگاهى از تاريخ، سنت‌ها، زبان و فرهنگ اقليت‌هايى كه در قلمروى آن ها به سر مىبرند، تشويق شود. افراد متعلق به اقليت‌ها بايد امكان يادگيرى و شناخت جامعه در تماميت آن را داشته باشند.

۵ - دولت‌ها موظف‌اند تدابير خاصى اتحاذ كنند تا افراد متعلق به اقليت‌ها بتوانند در پيشرفت و توسع ه‌ى اقتصادى كشور خود به نحوى همه‌جانبه مشاركت كنند.

 

ماده ۵

۱ - سياست‌ها و برنامه‌هاى ملى با در نظر گرفتن كامل منافع مشروع افراد متعلق به اقليت‌ها تنظيم و به اجرا گذاشته مىشوند.

۲ - برنامه ‌هاى همكارى و مشاركت ميان دولت ‌ها با در نظر گرفتن كامل منافع مشروع افراد متعلق به اقليت‌ ها تنظيم و به اجرا گذاشته مىشوند.

 

ماده ۶

دولت‌ها موظف ‌اند در مسائل مربوط به افراد متعلق به اقليت‌ها، به ويژه با تبادل اطلاعات و داده‌هاى تجربى براى بالا بردن اعتماد و تفاهم متقابل همكارى كنند.

 

ماده ۷

دولت‌ها موظف ‌اند براى اعتلاى رعايت حقوق مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر همكارى كنند.

 

ماده ۸

۱ - هيچ يك از مواد اعلاميه ‌ى حاضر نمى تواند مانع انجام وظايف بين‌المللى دولت‌ها در قبال افراد متعلق به اقليت‌ها شود. به ويژه، دولت‌ها موظف‌اند با حسن نيت به وظايف و تعهداتى كه به عنوان قرارداد يا توافق ‌‌هاى بين‌المللى به عهده گرفته‌اند، عمل كنند.

۲ - اعمال حقوق مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر خدشه‌اى به برخوردارى هيچ كسى از حقوق بشر و آزادىهاى اساسى شناخته شده‌ى جهانى وارد نمىآورد.

۳ - تدابيرى كه از جانب دولت‌ها براى تضمين برخوردارى واقعى از حقوق مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر اتخاذ شده اند، اساساً نبايد به عنوان نافى اصل برابرى موجود در اعلاميه‌ ى جهانى حقوق بشر تلقىشوند.

۴ - هيچ ‌يك از مواد اعلاميه‌ ى حاضر را نمىتوان چنان تفسير كرد كه هيچ ‌گونه اقدامى را عليه اهداف و اصول ملل متحد، از جمله عليه برابرى كامل، تماميت ارضى و استقلال سياسى دولت‌ها مجاز شمارد.

 

ماده ۹

نهادهاى تخصصى و ديگر سازمان‌هاى ملل متحد در حوزه ‌هايى كه در صلاحيت هر يك از آن ‌هاست، به عملى شدن كامل حقوق و اصول مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر كمك مىكنند.