انتقال عباس لسانی به زندان اهر

دوشنبه دهم دی -1386 لینک خبر

ساوالان سسی: براساس تازه ترین اخباری که از زندان اردبیل به دستمان رسیده امروز (دوشنبه دهم دی) صبح آقای عباس لسانی از زندان اردبیل به زندان اهر منتقل شده است

گزارش رادیو فردا: در پی مقامت عباس لسانی حکم شلاق اجرا نشده است

یکشنبه نهم دی ۱۳۸۶- گزارش رادیو فردا

آخرین گزارشها از اردبیل حاکیست که امروز یکشنبه حکم ۵۰ ضربه شلاق عباس لسانی فعال مدنی در پی مخالفت او اجرا نشده است.

آقای لسانی در سال گذشته خورشیدی به اتهام شرکت در تظاهرات مسالمت آمیز مردم اردبیل در پی اعتراضات خرداد ماه ۸۵ بازداشت و در یک دادگاه غیر علنی به اتهام تخریب اموال عمومی و دولتی به ۱۸ ماه حبس و ۵۰ ضربه شلاق محکوم شد.

قرار بود که حکم شلاق در پایان ۱۸ ماه زندان به اجرا درآید رقیه محمد علیزاده همسر عباس لسانی در ارتباط با اجرا نشدن ۵۰ ضربه شلاق به بهروز کارونی از رادیو فردا چنین می گوید:

عباس این اجازه را نداد که به وی شلاق بزنند.گفت: "من چیزی جز حق ملتم نمی خواهم، شما نمی توانید با شلاق جواب مردم را بدهید.حکم شلاق مربوط به دوران برده داری است "سه ساعت تلاش کردند دادستان اردبیل هر چه با عباس صحبت کرد اما عباس مانع از اجرای این حکم شد.

بعد دادستان دستور به اجرای حکم در زندان را داد اما در زندان نیز سه بار خواسته اند حکم را اجرا کنند اما باز عباس این اجازه را نداده است بعد قاضی زندان دستور داده تا سربازها عباس را بگیرند و خودش حکم شلاق را اجرا کند اما هیچ سربازی به حرفهای قاضی گوش نداده است.

به گفته خانم لسانی : "مسئولین زندان قرار بود امروز صبح بعد از اجرای شلاق آقای لسانی را برای گذراندن یک دوره حبس ۱۲به زندان اهر بفرستند. این در حالی است که حکم فوق هنوز قطعی نشده است و نگهداری وی در زندان غیر قانونی می باشد."

خاطر نشان میشود عباس لسانی در رابطه با پرونده انتشار تقویم ترکی در سال ۸۲ و حضور در قلعه بابک در سال ۸۴ از سوی دادگاه بدوی در تبریز و کلیبر جمعا به ۲ سال حبس تعزیری محکوم گردیده بود که دادگاه تجدید نظر استان آذربایجانشرقی این حکم را ٬به یکسال حبس تعزیری کاهش داد.

ادامه مطلب ...

خبر مهم از فعالان آذربایجانی در اوین

خانواده های متین پور، غنی لو، بهروز صفری و همسر زندانیش لیلا حیدری که چندین ماه است تحت بازداشت موقت هستند امروز دوشنبه ۱۰ دی ماه توانستند در زندان اوین با ایشان ملاقات نمایند.
بر اساس اظهارات خانواده ها آقایان سعید متین پور، علیرضا متین پور، بهروز صفری، جلیل غنی لو و خانم لیلا حیدری در مدت بازداشت چندین ماهه شان بصورت مداوم و بشدت تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفته اند٬ بطوریکه بارها بیهوش شده و به بیمارستان منتقل گردیده اند. سعید متین پور که از چهارم خرداد زندانی است به مدت ۴۵ روز در بازداشتگاه اطلاعات زنجان در مکانی کاملا تاریک و غیر بهداشتی به صورت مداوم شکنجه شده است وی در مجموع ۲۰۵ روز را در انفرادی سپری کرده است. همچنین مامواران چندین بار بهروز صفری و همسرش لیلا حیدری را در حضور هم شکنجه کرده اند.

همین گزارش می افزاید که خانم لیلا حیدری هنوز هم در سلول انفرادی نگهداری میشود ولی بقیه افراد از دو هفته پیش به سلولهای چند نفره منتقل گشته اند.
سعید متین پور به همسرش گفته است که از شهریورماه برای او قرار وثیقه صادر شده است با این وجود ماموران به وی اجازه نداده اند این مطلب را به خانواده اش اعلام نماید.

سعید متین پور نویسنده٬ روزنامه نگار٬ و مدافع حقوق بشر٬ جلیل غنی لو روزنامه نگار٬ بهروز صفری فعال مدنی زنجانی از اوائل خردادماه امسال و همچنین لیلا حیدری همسر بهروز صفری و علیرضا متین پور برادر سعید متین پور روز ششم شهریورماه امسال در زنجان دستگیر شده اند.

که در دو هفته گذشته آقایان عبدالله عباسی جوان ، ایلقار مرندلی، صالح کامرانی، میر قاسم سیدین زاده و محمد نصرتی با تودیع وثیقه های سنگین از زندان اوین آزاد شده اند.
لازم به ذکر است یعقوب سالکی نیا٬ روزنامه نگار٬ مدافع حقوق بشر و از بنیانگزاران کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان٬ آسمک٬ صالح کامرانی مدافع حقوق بشر و وکیل دادگستری٬ مهندس عبدالله عباسی جوان استاد دانشگاه و مدافع حقوق زندانیان آذربایجانی٬ میرقاسم سیدین زاده روزنامه نگار به ترتیب با وثیقه های هشتاد٬ صدو پنجاه٬ هشتاد و چهل میلیون تومانی به صورت موقت از زندان اوین آزاد شدند. آنها منتظر صدور حکم نهایی در خصوص اتهام `اقدام علیه امنیت ملی`خواهند بود. هم چنین محمد نصرتی دانشجوی مقطع فوق لیسانس رشته استاتستیک دانشگاه آنکارا نیز که اوائل مهرماه امسال در مز ایران و تورکیه دستگیر و به زندان اوین منتقل شد بود٬ اخیرا آزاد شده است. برای هیچکدام از این فعالان امکان تماس با وکیل در طول مدت حبس فراهم نبوده است. بعضی از آنها گفته اند که برای همکاری با بازجویان مورد شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفته اند. مهندس عبدالله عباسی جوان استاد دانشگاه شهید رجائی تهران روزهای متوالی متحمل ضربات سنگین مشت و لگد مأمورین وزارت اطلاعات شده است.
علیرضا جوانبخت
سخنگوی کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان-آسمک
http://asmek-yeni.blogspot.com/

ادامه مطلب ...

آزادی چند فعال آذربایجانی از زندان اوین

هنوز پنج فعال دیگر در بازداشت به سر می‌برند

واحید قاراباغلی - لینک گزارش
vahidqarabagli@gmail.com

طی روزهای گذشته،پنج فعال مدنی آذربایجانی از زندان اوین ، آزاد شدند.

یعقوب سالکی نیا، صالح کامرانی، میر قاسم سیدین زاده، محمد نصرتی و مهندس عبداله عباسی جوان آزاد شدگان روزهای گذشته هستند.

آنها پس از آزادي ادعا کرده اند که از همان ابتدا از سوی بازجویان به منظور گرفتن اعترافات تلويزيوني مورد شکنجه و اذيت و آزار قرار گرفته اند.

يعقوب سالکي نيا روزنامه نگار مستقل و همکار بسياری از نشريات آذربايجان از جمله امید زنجان٬ شمس تبریز٬ و احرار، در تاريخ ۹ آبان ماه توسط ماموران وزارت اطلاعات در تهران پس از بازرسي منزل اش و ضبط دست نوشته ها، کتاب ها، سي دی و کامپيوتر بازداشت و به زندان اوين منتقل شد. وی روز ٢٨ آذر ماه با سپردن ٨٠ ميليون تومان وثيقه از زندان آزاد شد. يعقوب سالکي نيا از جمله بنيان گذاران کمیته دفاع از زندانيان سياسي آذربايجان می باشد.

"صالح کامرانی" فعال حقوق بشر و وکیل شناخته شده، " میر قاسم سیدین زاده "فعال دانشجویی سابق و روزنامه نگار آذربایجانی اول دیماه با قرار وثیقه به ترتیب ۱۵۰ و ۴۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شدند.

صالح کامرانی از تاریخ ۲۷ مرداد و میر قاسم سیدین زاده از تاریخ ۱۰ آبان توسط نیروهای امنیتی دستگیر و به زندان اوین انتقال داده شده بودند.این دو نفر که تقریبا" تمام مدت حبس را در سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین که زیر نظر اداره اطلاعات اداره می شود بسر می بردند از تماس با وکیل نیز محروم بودند.

همچنین چهارم دی عبدالله عباسی جوان استاد دانشگاه شهید رجایی تهران٬ و از فعالان مدنی آذربایجان پس از تحمل 131 روز بازداشت از زندان اوین آزاد شد.

به گفته یدلله عباسی جوان٬ برادر عبداله، ۸۰ میلیون وثیقه برای آزادی آقای عباسی جوان به دادگاه ارائه شده است.

عباسی جوان روز ۲۷ مرداد٬ در تهران دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل گشته بود.

بنابر اظهار خانواده اش او تقریبا تمام مدت بازداشت را در انفرادی بند ۲۰۹ اوین تحت فشارهای جسمی و روحی قرار داشته است.

از طرفی چند روز پیش "محمد نصرتی" دانشجوی دوره فوق لیسانس استاتیستیک دانشگاه آنکارا که اوائل مهر ماه هنگام ورود به ایران در مرز ایران و ترکیه دستگیر شده بود با قرار کفالت آزاد شده است.

با آنکه از آزادی این فعالین از زندان خرسنديم اما وضعيت دشوار بازداشت برای پنج فعال دیگر از جمله سعيد متين پور، عليرضا متین پور،جلیل غنی لو، بهروز صفری و همسر وی ليلا حیدری نگران کننده است .در اين ميان نگران کننده تر از همه وضعيت سعید متین پور است. علیرغم سپری شدن بیش از هفت ماه از بازداشت آنها تا به حال به طور مشخص اطلاعي از اتهام اشان در دست نيست و وضعيت حقوقي بازداشت آنها نيز نامشخص است، بازجويي ها بدون حضور وكيل و حق دسترسي به وكيل انتخابي در جريان است.

دوشنبه 26 آذر 1386 خانواده های سعید متین پور،جلیل غنی لو،لیلی حیدری و بهروز صفری توانستند در زندان اوین از نزدیک با آنها ملاقات بکنند.

به گفته خانواده این زندانیان، وضعیت جسمانی آنها چندان رضایت بخش نبوده است و آنها به شدت کاهش وزن داده اند.

بنا به گفته عطیه طاهری این برای اولین بار است که وی پس از 7 ماه با سعید ملاقات کرده است.و به گفته ایشان سعید به شدت کاهش وزن داده و موهای سر وی نیز دچار ریزش شده است.

متین پور که بعد از ماهها نگهداری در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین چند روز پیش به بند عمومی زندان منتقل شده است به شدت شکنجه شده است مقامات امنیتی و اطلاعاتی وی را تهدید سخت ترین فشارها ‏برای شرکت در یک برنامه تلویزیونی و اعتراف به اتهاماتی که به وی نسبت داده شده، قرار داده اند. مسئولان اطلاعات به وی گفته اند چنانچه با شرکت در یک برنامه تلویزیونی به اتهاماتی که در پرونده اش ثبت شده اعتراف کند، زمینه آزادی وی را فراهم خواهند کرد.

‏این اعمال ‏فشارها همواره از روز اول بازداشت نسبت به خانواده متین پور نیز ادامه داشته است و از آنجا که سعید متین پور حاضر به ‏انجام چنین کاری نشد، وزارت اطلاعات با احضار برادر وی، او را نیز ۶ شهریور بازداشت کرد.برادر وی بیش از ۴ ماه است که بازداشت و در شرایط مشابهی بسر می برد.

مقامات مسئول تاکنون دليل بازداشت این فعالین دستگير شده آذربایجانی را اعلام نکرده اند.

خانواده هاي متين پور، غني لو، صفری و حیدری نسبت به وضعيت عزیزانشان ابراز نگراني کرده و خواستار رفتار قانوني با آنها شده اند.

ادامه مطلب ...

دیدگاه واشنگتن : فعالین آذربایجانی همچنان در زندانهای ایران بسر می برند

لینک خبر24/12/2007

فعالین حقوق بشری همچنان از نگهداری فعالین آذربایجانی در زندانهای ایران خبر می دهند.

فاخته زمانی مدير انجمن دفاع از زندانيان سياسی آذربایجانی ميگويد عباس لسانی یکی از این فعالین می باشد." عباس لسانی فعال پیشگام آذربایجانی از سال ۲۰۰۶ در زندان اردبیل نگهداری می شود.او به تازه گی بعد از تحمل ۵۰ ضربه شلاق باید جهت گذراندن ۱۲ ماه دیگر خود را به زندان اهر معرفی کند.عباس لسانی طی چندین نامه سرگشاده به برخوردهای غیر قانونی مسئولین زندان ، نقض حقوق خود و دیگر زندانیان آذربایجانی اعتراض کرده بود."

فاخته زمانی می گوید سلامتی عباس لسانی که چندین بار اعتصاب غذا کرده است در معرض خطر است.

" در نتیجه شکنجه ها و اعتصاب غذا عباس لسانی با مشکلات سلامتی مواجه شده است. بر اساس معلومات ما، او به شکنجه های مختلفی از جمله شلاق معروض مانده است."

به گفته مدافعان حقوق بشر در میان بازداشت شدگان ، فعالین دیگر آذربایجانی نیز وجود دارد. از آنها میتوان به بهروز صفری و همسر وی ليلا حیدری، سعيد متين پور و برادر او عليرضا متین پور، ايلقار مرندلی (یعقوب سالکی نیا)، جليل غنیلو، محمد نصرتی، ميرقاسيم سعدين زاده و عبدالله عباسی جوان اشاره کرد. بنابر اظهار ات نزدیکان سعيد متين پور و عبدالله جوان در اثر برخوردهای نامناسب زندان آنها در شرایط جسمانی سختی بسر می برند.

سازمان ناظر بر حقوق بشر، "عفو بين الملل"، می گوید آقای کامرانی يک زندانی عقيدتی است که صرفأ در ارتباط با فعاليت های قانونی اش در مقام يک وکيل مدافع، و برای اعمال مسالمت آميز حقوق به رسميت شناخته شده بين المللی آزادی بيان، و تلاش برای ارتقای حقوق جامعه آذری ايران توقيف شده است.

شان مک کورمک سخنگوی وزارت امورخارجه آمريکا در بيانيه ای کتبی از دولت ايران خواست وضعيت حقوق بشری خود را، پيش از آنکه ايرانيان بيشتری از تلاش برای اعمال حقوق جهانی آزادی ها متحمل رنج و ناراحتی شوند، بهبود بخشد.

http://www.voanews.com/azeri/VFW-Iran-holds-Azeri-activists-in-Prisons.cfm
ادامه مطلب ...

تهران، زندانیان سیاسی آذربایجانی را تحت فشار قرار می دهد

علیرضا جوانبخت،مدافع حقوق بشر:

تهران، زندانیان سیاسی آذربایجانی را تحت فشار قرار می دهد

آذربایجان ، باکو/ « ترند » خبرنگار:د.خاتین اوغلو- لینک خبر

علیرضا جوانبخت مدافع حقوق بشر آذربایجانی می گوید زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران همواره تحت فشار قرار دارند.

بر اساس گزارش کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان (آسمک) به تاریخ ۲۶ دکابر علیرغم تهیه وثیقه هشتاد میلیون ریالی برای عبدالله عباسی جوان او هنوز آزاد نشده است.

سخنگوی آسمک از اعمال شکنجه های فیزیکی نسبت به فعالین ملی آذربایجانی خبر داده و میگوید:"۵۰ ضربه شلاق عباس لسانی که در روزهای آینده اجرا خواهد شد تنها بخش کوچکی از اعمال فشارهای دولت ایران نسبت به وی و خانوده اوست."

لسانی از سال ۲۰۰۶ به اتهام معاونت در احراق و تخريب اموال عمومي و دولتي و همچنين مشاركت در اخلال نظم، در زندان اردبیل نگهداری می شود.صالح کامرانی وکیل سابق لسانی نیز در حال حاضر در حبس بسر می برد.


سازمان ناظر بر حقوق بشر، "عفو بين الملل"، ضمن محکوم کردن فشارهای دولت ایران نسبت به فعالین آذربایجانی می گوید آقای کامرانی يک زندانی عقيدتی است که صرفأ در ارتباط با فعاليت های قانونی اش در مقام يک وکيل مدافع، توقيف شده است.

خانم رقیه لسانی همسر عباس لسانی در گفتگوی تلفنی با خبرنگار ترند حکم های صادره نسبت به همسرش را غیرعادلانه می داند.
او میگوید "عباس لسانی بخاطر فعالیتهای مدنی و دفاع از حقوق آذربایجانیهای ایران از 2006 در زندان اردبیل زندانی شده است و چند روز آینده نیز باید برای گذراندن یک دوره حبس ۱۲ ماه دیگر خود را به زندان اهر معرفی کند."

تهران با طرح اتهامات جديد میخواهد زمینه نگهداری بلند مدت لسانی را در زندان فراهم آورد.

بر اساس معلومات غیر رسمی ۳۵ میلیون از جمعيت ايران ترک های آذربایجانی هستند.

ادامه مطلب ...

آذربايجانلی سياسی محبوسلاردان بير نئچه نفری آزاد ائديليب

منبع: صدای آمریکا
25/12/2007
ساوالان سسی و اورمو نيوز خبر سايت لارينين معلوماتينا گوره سون ايکی گون عرضينده ايراندا
آذربايجانليلارين حاقلارينين مدافعه سی ايله باغلی فعاليت لرينه گوره حبس اولونانلاردان بير نئچه نفری آزاد ائديليب.

بير نئچه آی تهرانين ائوين حبس خاناسيندا ساخلانيلان وکيل صالح کامرانی 150 ميليون تومن(140 مين دلار)، يونيورسيته استادی عبدالله عباسی جوان 80 ميليون(75 مين دلار)، ميرقاسيم سيدين زاده 40 ميليون تومن(38 مين دلار) گيرو قارشيليغيندا ضامينه بوراخيليب لار. بوندان اول ايسه يعقوب سالکی و محمد نصرتی نين کفالت قراری ايله آزاليغا بوراخيلماسی خبری ياييلميشدی. خبری تومروس خبر سايتی ايله ياناشی آذربايجانلی سياسی محبوسلارين حاقلارينی مدافعه کميته سی ده تصديقله ييب.
بونا باخماياراق بير چوخ سياسی محبوس او جومله دن ژورناليست سعيد متين پور و قارداشی رضا، ،جلیل غنی لو ،لیلا حیدری ، بهروز صفری و باشقالاری هله ده حبسده ساخلانيليرلار.

ادامه مطلب ...

در پی آزادی دوستانمان ما چرا جشن نگیریم؟ احسان تبریزلی

منبع: اویرنجی
دوستانیکه در زندان آپارتاید ماندند پاداش بسیار بزرگی به حرکت ملی آذربایجان جنوبی دادند. آنها با فداکاری بیش از اندازه اشان اگرچه در سلولهای انفرادی ماهها دور از خانواده و عزیزان خود زیر شکنجه ماندند، اما باعث شدند صدای آزادیخواهی و ضد تبعیض نژادی ملت آذربایجان جنوبی در هر کجای دنیا شنیده شود.

آنها باعث شدند نهادهای بین المللی و سازمانهای حقوق بشر جهانی مجبور به صدور بیانیه به نفع حرکت ملی آذربایجان شوند. مقاومت و از خودگذشتگی آنها باعث گردید که ملت آذربایجان بار دیگر به ارزشهای حقیقی و توان ملی خود پی برد. آنها اعتماد به نفس را به مبارزان و فعالان ملی آذربایجان تزریق نمودند. به همت مقاومت این عزیزان ادبیات سیاسی جدیدی در ایران شکل گرفت. مسئله ملی به عمده ترین مبحث سایتها و فعالان سیاسی و روشنفکری تبدیل گردید. دیگر بایکوت آذربایجان جنوبی و مطالبات ملی و بحق آن امکان پذیر نیست. آنها در زندان ماندند تا دوستانشان در بیرون فرصتی برای اقامه دعوی در عرصه های بین المللی داشته باشند. آنها از وجود و خانواده خود بدون کوچکترین مدعایی هزینه کردند. آنها نه ادعای رهبری داشتند و نه به دنبال کسب شهرت و مقام بودند. آنها با مقاومت خود درس بزرگی به فعالین حرکت ملی آذربایجان جنوبی و فعالان جنبش دانشجوئی آذربایجان دادند. آنها به ما آموختند که مبارزه بی هزینه نیست. آنها به ما گله جک بیزیم دیر را در عمل آموختند.
اگرچه هنوز تعدای از دوستان عزیزمان و به ویژه بازداشتی های زنجان در بند هستند، اما آزادی همین تعداد نیز موفقیت و پیروزی بزرگی برای حرکت ملی آذربایجان است. حرکت ملی آذربایجان بایستی بعد از این مقاومت، اتحاد و مبارزه جدی و مدنی را سرلوحه خویش قرار دهد.
بجاست فعالان حرکت ملی آذربایجان در دانشگاهها و بیرون از دانشگاهها با شکستن جو امنیتی و با رفتن به منازل بازداشتی ها ضمن تبریک به خانواده های آنها همگام با آنها جشن و شادی برگزار کنند. دانشگاههای آذربایجان جنوبی بایستی قدر و ارزش مبارزان و قهرمانان خود را بیش از این بداند. می شود با برگذاری مراسم های بدون تشریفات به همه دنیا و مخالفان حرکت ملی آذربایجان ثابت نمود که آذربایجان فرزندان مبارز خود را هرگز تنها نمی گذارد. گذشت دورانی که در آن همه آزادشده ها را بایکوت می کردند. بایستی همه با هم به فرزندان راستین آذربایجان افتخار کنیم و با جشن و شادی مقدم آزاده هایمان را گرامی بداریم.
به امید آزادی سایر دوستانمان
احسان تبریزلی

ادامه مطلب ...

واشنگتوندان باخيش: ايراندا آذربايجانلی فعاللار هله ده حبسده ساخلانيلير

منبع: صدای آمریکا
24/12/2007
آشاغيداکی " باش مقاله" دئييل، " واشنگتوندان باخيش" دير.


انسان حقوقلاری فعال لاری ايراندا هله ده آذربايجانلی فعاللارين حبسده ساخلانديقلارينی بيلديريرلر. آذربايجانلی سياسی محبوسلارين حاقلارينين مدافعه سی کميته سينين ديرکتور خانيم فاخته زامانی اونلاردان بيرينين عباس لسانی اولدوغونو دئيير.
فاخته زامانی" قاباقجيل فعاللاردان اولان عباس لسانی 2006-جی ايلدن اردبيل حبس خاناسيندا ساخلانيلير. 50 شاللاقدان علاوه او جزاسينی اهر حبس خاناسيندا چکمک شرطی ايله 12 آی مدتينه آزادليقدان محروم ائديليب.

عباس لسانی بير نئچه آچيق مکتوبلا حبس خانا رسمی لرينين قانونسوز داورانيشلارينا، ئوزو و باشقا آذربايجانلی محبوسلارين حاقلارينين پوزولماسينا اعتراضينی بيلديريب."
فاخته زامانی بير نئچه دفعه آجليق اعتصابی کئچيرميش عباس لسانی نين حياتینين تهلوکه ده اولدوغونو دئيير.
" شکنجه لر و آجليق نتيجه سينده عباس لسانی ساغلامليق پرابلم لری ايله قارشيلاشيب. بيزده اولان معلوماتا گوره، اونون معروض قالديغی شکنجه لر عراقدا چوخ ياييلميش شکنجه نوعو اولان شاللاغين ان قدار فورماسينی بئله آرخادا قويوب."
انسان حقوقلارينين مدافعه سينه گوره حبس ائديلن لر آراسيندا باشقا آذربايجانلی فعاللار دا وار. بونلاردان بهروز صفری و اونون خانيمی ليلا، سعيد متين پور و اونون قارداشی عليرضا، ايلقار مرندلی، جليل غنیلی، محمد نصرتی، ميرقاسيم سعدين زاده و عبدالله عباسی جوانين آدلارينی چکمک اولار. سعيد متين پور و عبدالله جوانين قوهوملاری حبس خانادا اونلارلا پيس داورانيلديغينا گوره ساغلامليق وضعيت لرينين آغير اولدوغونو دئييرلر. آمنستی آنيترنشنالين بيلديرديينه گوره ائوين حبس خاناسيندا ساخلانيلان انسان حاقلاری فعالی صالح کامرانی دينج يوللا سوز آزادليغی، ايران آذربايجانليلارينين حاقلارينين مدافعه سيه قالخان آذربايجانليلار و باشقالارينی مدافعه ائتديينی اوچون حبس اولونوب.
بوايلين اول لرينده آمريکانين دولت دئپارتمنتی نين سوزچوسو شان مکـورمک آمريکانين چاغيريشلارينی تکرارلاييب. او دئييب کی، آمريکا ايران حکومتينی وطنداشلارينا قارشی تعقيب لره سون قويماغا، ايران خالقينين حاقلارينا حورمت ائتمه يه، يونيورسال- بين الخالق حاقلار طلبينه گوره حبس اولونانلارين آزدليغا بوراخيلماسينا چاغيرير.

بو" واشنگتوندان باخيش" ايدی.


ادامه مطلب ...

زمانی که حقوق خود را نشناسیم، ابراهیم ساوالان فعال سابق دانشجوئی آذربایجان

منبع: اویرنجی

زمانی که حقوق خود را نشناسیم، ابراهیم ساوالان فعال سابق دانشجوئی آذربایجان

تقدیم به تمامی زندانیان سیاسی آذربایجان

کودکی یازده ساله بودم. سال اول راهنمایی درس می خواندم. مدیر مدرسه با لحنی که تشویق و تهدید در آن نهفته بود، به ما توضیح می داد که وظیفه هر دانش آموزی شرکت در راهپیمایی فرداست و اگر کسی نیاید یا قبل از اتمام مراسم فرار کند، از نمره انضباط او کسر خواهد شد. از هر کلاس هم 5 نفر را انتخاب کردند و پارچه هایی با عنوان انتظامات به بازوهایشان بستند. فردای آن روز ما را در محاصره مدیر، ناظم، معلمان، دبیر پرورشی و همان دانش آموزانی که از خوشحالی انتظامات شدن در پوست خود نمی گنجیدند، به خیابان بردند. محاصره شده بودیم تا فرار نکنیم؛ البته ناظم و دبیر پرورشی مراقب دهانمان بودند تا هر کس "شعار هر محصل" را بلند نگوید، یادداشت نماید. سرمای سخت خی یو (مشکین) و کودکان 11 ساله ای که از پوشش مناسب نیز محروم یودند، برف و پاهای بدون جوراب و صدای گرفته و سرفه های پی در پی همکلاسی هایم در فردای آن روز می تواند موضوع جداگانه ای باشد.

آن روز نمی دانستیم که ماده 20 اعلامیه حقوق بشر، بند دوم می گوید: "هیچ کس را نباید به شرکت در هیچ اجتماعی مجبور کرد". و پدرانمان هم نمی دانستند که حق دارند به خاطر سرماخوردگی کودکانشان به مدیر مدرسه اعتراض کنند و هنوز هم اکثریت قریب به اتفاق مردم نمی دانند که آزادی شرکت یا عدم شرکت در هر اجنماعی از حقوق به رسمیت شناخته شده آنهاست. حال این که اگر می دانستیم هم نمی توانستیم کاری بکنیم و باید به خاطر نمره و انضباط در آن مراسم شرکت می کردیم، بحثی جداگانه است. ما از حقوق خود بی اطلاع هستیم؛ مطالبه آن و تصویب قوانینی که بتواند از آنها دفاع کند، بحثی ثانوی است.

اردوهای تفریحی جز حقوق همه دانش آموزان بود، ولی برای بدست آوردن آن ابتدا باید در جشن ها حضور فعال داشته باشی. بعداً عضویت در بسیج دانش آموزی و شرکت در مسابقات هشتگانه، ثابت می کرد که تو حق تفریح داری. و خانواده نیز به خاطر آینده شرکت در آن مراسمات و داشتن کارت عضویت را توصیه می کرد.

از هفت سال پیش موضوع تازه ای ذهن مرا مشغول کرده است. پس از هر بار دستگیری و آزادی، اولین سؤال دوستان این بود: آیا در مدت بازداشت شکنجه شدی؟ و من جواب می دادم: خیر، شکنجه نشدم. و نمی فهمیدم شکنجه یعنی چه؟ از دید ملت سرکوب شده ما شکنجه یعنی کشیدن ناخن، سوزاندن قسمتی از بدن، اتو، داغ، کابل، باتوم برقی، شوک الکتریکی و صدها عمل غیر انسانی تحقیر کننده و ظالمانه دیگر. دلیلی ندارد که مشت، لگد و سیلی در قیاس با این جنایات شکنجه تلقی شود. هر افسر راهنمایی و رانندگی می تواند راننده متخلف را کتک بزند. مشت و سیلی قسمتی از زندگی ماست. تابستان 82 در بازداشتگاه تاریک اردبیل محبوس شدم، چهار شب در کف خیس و نجس و سرد بازداشنگاه اهر خوابیدم، 43 روز در بازداشتگاه انفرادی بودم. در طول دو ماهی که در بازداشتگاه اورمیه بودیم، به دلیل نبود میوه، سبزی و هر غذای حاوی ویتامین دیگری، لثه و دندان اکثر ما خونریری و عفونت کرد؛ ولی باز هم گفتیم ما شکنجه نشده ایم. تا این که روزی تعریف شکنجه را خواندیم.

در ماده اول معاهده منع شکنجه و دیگر مجازات ها و رفتارهای خشن، غیر انسانی یا تحقییر کننده مصوب 10 دسامبر 1984 مجمع عمومی ملل متحد، شکنجه به صورت زیر تعریف شده است:

"هر عمل عمدی که بر اثر آن درد یا رنج شدید جسمی یا روانی به شخصی اعمال می شود و هدف های زیر را دنبال می کند: کسب اطلاعات یا گرفتن اقرار از او، تنبیه کردن شخصی به علت عملی که او انجام داده یا مظنون به انجام دادن آن است، البته در صورتی که چنین درد یا رنج هایی را مقامات صلاحیت دار دولتی یا اشخاص دیگری که ماٌموریت رسمی دارند، اعمال کنند یا به تحریک یا رضایت آشکار یا پنهان آنان اعمال شوند".

از نظرکارشناسان و سازمان های مختلف بین المللی، اعمالی از قبیل تنبیهات بدنی، باز جویی زیر تهدید و فشار، حبس در سلول های تاریک، کاهش سهمیه غذای روزانه، زندان انفرادی و ... جزء رفتارهای ظالمانه، غیر انسانی و تحقیرآمیز است.

کوتاه سخن این که ما از حق خود آگاهی نداریم و در صورتی که اصلاً از حق خود آگاه نیستیم، چگونه می توانیم از آن دفاع کنیم. ملت آذربایجان نمی داند که تحصیل به زبان خود حق اوست و نباید هیچ توجهی او را از حق خود محروم کند و کودکان آنها باید در مدارس حسن تفاهم و دیگر پذیری میان ملت ها را یاد بگیرد، در حالیکه در مدارس آذربایجان جنوبی با عدم امکان مکالمه به زبان خود روبرو هستیم. حق تحصیل به زبان خود، در کنار سایر حقوق انسانی، اساس خواسته ماست. در مدارس عرب ستیزی، تورک ستیزی، دشمنی با سنی مذهب و غیر مسلمان و نفرت از یونان و مغولستان را به کودک آذربایجانی یاد می دهند؛ با او تنها از وظایف یک دانش آموز ایرانی صحبت می کنند و نه از حقوق یک فرد.

رشد فزاینده بیکاری در آذربایجان به دلیل عدم سرمایه گذاری های خصوصی باعث شده است که آزادی انتخاب شغل، به تلاش برای یافتن هر شغلی که باشد تغییر کند. با تحصیلات عالی به سراغ شغل هایی می روند که هیچ گونه سنخیتی با تحصیلات آنها ندارد؛ و چون امنیت شغلی ندارند و باید برای حفظ خود تلاش کنند، نه تنها هنگام سفرهای استانی دکتر احمدی نژاد به استقبال او می روند، بلکه کودکان خود را نیز به شرکت در راهپیمایی ها تشویق می کنند و برای یافتن این شغل غیر مناسب نیز تا عسلویه می روند!!؟

ملت آذربایجان نمی داند که حق یافتن شغلی آبرومند را در محل زندگی خود دارد، هم چنان که ملت چی آذربایجانی نمی داند که بازجویی زیر تهدید و فشار، جزء مصادیق رفتارهای ظالمانه و ضد انسانی است. و در حالیکه از حق خود خبر نداریم، چگونه می توانیم از آن دفاع کنیم.

یقین دارم که خانواده ها نمی دانند هنگام ازدواج دختران خود باید رضایت کامل طرفین را در نظر بگیرند و دختران نمی دانند که حق دارند زیر بار ازدواج های اجباری و فرمایشی نروند؛ هم چنان که فعالین فرهنگی نمی دانند که هیچ کس حق توقیف، حبس یا تبعید خودسرانه آنها را ندارد (ماده 9 اعلامیه حقوق بشر). و اگر می خواهیم حقوق فرهنگی خود را بدست آوریم، نباید با یک تماس تلفنی خود را برای رفتن به مکان های غیر رسمی حاضر کنیم. اگر کم کم حس مقاومت و سرپیچی از احضارهای خودسرانه در وجود تک تک فعالین بارور شود، آنگاه می توانیم به دستگیری های خودسرانه دوستانمان اعتراض کنیم.

اجرای آن حداقل حقوق ما که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شده است، مستلزم آن است که یکایک افراد به حقوق خود و دیگران آگاهی یابند و بدین ترتیب بتوانند حفظ و رعایت آنها را خواستار شوند. بنابراین، شناساندن عمیق و گسترده حقوق انسانی و ملی ما (مصوب و مصرح در قوانین بین المللی) و تشریح راه های مناسب حمایت از آنها، یکی از پیش شرط های ضروری برای جلوگیری از زیر پا گذاشته شدن این حقوق و به تبع آن، انسانیت ماست.

ادامه مطلب ...

آزادی سه تن از فعالین آذربایجانی از زندان اوین

ساوالان سسی : "صالح کامرانی" فعال حقوق بشر و وکیل شناخته شده، "میر قاسم سیدین زاده "فعال دانشجویی سابق و روزنامه نگار آذربایجانی دیروز اول دیماه با قرار وثیقه به ترتیب ۱۵۰ و ۴۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شدند.

صالح کامرانی از تاریخ ۲۷ مرداد و میر قاسم سیدین زاده از تاریخ ۱۰ آبان توسط نیروهای امنیتی دستگیر و به زندان اوین انتقال داده شده بودند.

این دو نفر تقریبا" تمام مدت حبس را در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین که زیر نظر اداره اطلاعات اداره می شود در حبس بودند.

همچنین در تمام طول مدت حبس اجازه تماس با وکیل به آنها داده نشد.

از طرفی دیگر "محمد نصرتی" دانشجوی دوره فوق لیسانس استاتیستیک دانشگاه آنکارا که اوائل مهر ماه هنگام ورود به ایران در مرز ایران و ترکیه دستگیر شده بود با قرار کفالت آزاد شده است.

این خبر با پیگیری خبرنگار وبلاگ این زندانی، از طرف خانواده این عزیزان تایید شده است.
ادامه مطلب ...

اعلاميه‌ى حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى

منبع: اویرنجی

 

اعلاميه‌ى حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى

 

قطعنامه‌ى ۱۳۵/ ۴۷

مصوّب مجمع عمومى، مورخ ۱۸ دسامبر ۱۹۹۲، 27 آذر 1371

 

مجمع عمومى

با تاييد مجدد اين كه يكى از اهداف اصلى ملل متحد، طبق منشور آن، اعتلا و حمايت از رعايت حقوق بشر و آزادیهاى اساسى براى همگان، بدون تمايز نژاد، جنس، زبان يا مذهب است،

با تاييد مجدد اعتقاد خود به حقوق اساسى بشر، به منزلت و ارزش شخصيت انسان، به برابرى حقوق مردان و زنان و ملت ها، بزرگ و كوچك،

با خواست اعتلاى احترام به اصول مندرج در منشور ، اعلاميه جهانى حقوق بشر، كنوانسيون پيشگيرى و مبارزه با جنايت كشتار جمعى، كنوانسيون بين‌المللى در باره‌ى لغو تمامى اشكال تبعيض نژادى، پيمان بين‌المللى در باره‌ى حقوق مدنى و سياسى، پيمان بين‌المللى در باره ى حقوق اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى، اعلاميه در باره‌ى حذف تمامى اشكال ناروادارى و تبعيض مبتنى بر مذهب يا اعتقاد و كنوانسيون ‌مربوط به حقوق كودك، و نيز در ساير معاهدات مناسب بين‌المللى كه در سطح جهانى يا منطقه‌اى تصويب شده و در قرارنامه‌هايى كه ميان دولت‌هاى گوناگون عضو سازمان ملل متحد منعقد گشته است،

با الهام از مفاد ماده ۲۷ پيمان بين‌المللى مربوط به حقوق مدنى و سياسى در باره‌ى حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى قومى، مذهبى يا زبانى،

با توجه به اين كه اعتلا و حمايت از حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى در خدمت ثبات سياسى و اجتماعى كشورهايى است كه اين اقليت‌ها در آن زندگى مىكنند،

با تاُكيد بر اين كه اعتلاى مستمر و تحقق حقوق افراد متعلق به اقليت هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى، ضمن آن كه بخش جدايى ناپذير تحول جامعه در تماميت آن بوده و در چهارچوبِ دموكراتيكِ مبتنى بر قانونيت است و مىتواند به تحكيم دوستى و همكارى ميان مردمان و دولتها يارى رساند،

نظر به اهميت نقش سازمان ملل متحد در حمايت از اقليت ها ،

با توجه به كارهايى كه قبلاْ در نظام ملل متحد، به ويژه توسط كميسيون حقوق بشر، سو‌كميسيون مبارزه با معيارها‌ى تبعيض‌آميز، و حمايت از اقليت‌ها انجام شده و سازمان‌هايى كه با استفاده از پيمانهاى بين‌المللى مربوط به حقوق بشر و ديگر قرارنامه‌هاى بين‌المللى مناسبِ مربوط به حقوق بشر به منظور اعتلا و حمايت از حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى، ايجاد شده‌اند،

با قيد اهميت اقدامات سازمان‌هاى ميان‌-حكومتى ( اینتر گاورنمنتال ) و غير‌دولتى براى حمايت از اقليت‌ها و پيشبرد و حمايت از حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى،

اعلاميه‌ى حاضر در باره‌ى حقوق افراد متعلق به اقليت‌هاى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى انتشار مىيابد:

 

ماده اول

۱ - دولت ها در قلمرو ى خويش از موجوديت و هويت ملى يا قومى، فرهنگى، مذهبى يا زبانى اقليت‌ها حمايت مى كنند و به برقرارى شرايط تعالى اين هويت كمك مى نمايند.

۲ - دولتها تدابيرى قانونى يا غير آن كه براى رسيدن به اين هدف ‌ها ضرورى ست، اتخاذ مى كنند.

 

ماده ۲

۱ - افراد متعلق به اقليت‌ها ى ملى يا قومى، مذهبى و زبانى ( كه از اين پس افراد متعلق به اقليت ها ناميده میشوند) حق دارند از فرهنگ خود بهره‌ مند شوند، به مذهب خويش عمل كنند و از زبان خود در خلوت و در اجتماع آزادانه و بدون هيچ ‌گونه مداخله و تبعيض استفاده كنند.

۲ - افراد متعلق به اقليت‌ها حق دارند در حيات فرهنگى، مذهبى، اجتماعى، اقتصادى و دولتى مشاركت كامل داشته باشند.

۳ - افراد متعلق به اقليت‌ها حق دارند در سطح ملى و ، بسته به مورد، در سطح منطقه ‌اى ، طبق روالى كه مغاير با قوانين ملى نباشد، در تصميماتى كه مربوط به اقليت آن ‌ها يا منطقه ‌اى ست كه در آن زندگى مى كنند، سهم مؤثرى داشته باشند.

۴ - افراد متعلق به اقليت‌ها حق دارند انجمن‌ها ى خويش را ايجاد و اداره كنند.

۵ - افراد متعلق به اقليت‌ها حق دارند بدون هيچ تبعيضى، با ساير اعضاى گروه خود و با كسانى از ديگر اقليت‌ها، رابطه ى آزاد و صلح‌آميز بگيرند و حفظ كنند و نيز در فراسوى مرزها با شهروندان كشورها ى ديگرى كه از طريق منشاء ملى يا قومى يا تعلق مذهبى يا زبانى پيوند دارند رابطه برقرار كنند.

 

ماده ۳

۱ - افراد متعلق به اقليت‌ها مىتوانند حقوق خود، به ويژه حقوقى را كه در اعلاميه ‌ى حاضر آمده است، به صورت فردى و نيز با ديگر اعضاى گروه خود به صورت جمعى، بدون هيچ ‌گونه تبعيض، اعمال كنند.

۲ - افراد متعلق به اقليت‌ها به خاطر اِعمال يا عدم اِعمال حقوق مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر نبايد به هيچ‌ شكل متحمل آسيبى شوند.

 

ماده ۴

۱ - دولتها، در صورت لزوم، تدابيرى اتخاذ مىكنند كه افراد متعلق به اقليت ‌ها بتوانند به طور كامل و واقعى حقوق بشر و تمامى آزادى هاى اساسى را، بدون هيچ‌ گونه تبعيض و در شرايط برابرى كامل در مقابل قانون، اعمال كنند.

۲ - دولت‌ها تدابيرى اتخاذ مىكنند به منظور ايجاد شرايط مناسبى كه به افراد متعلق به اقليت‌ها امكان دهد تا ويژگى هاى خود را عنوان كنند و فرهنگ، زبان، سنت ها و نيز آداب و رسوم ‌شان را ، جز در مورد اعمالى خاص كه ناقض قوانين ملى و در تضاد با هنجارهاى جهانى است، گسترش دهند.

۳ - دولت‌ها موظف‌اند در حد امكانات، تدابير خاصى اتخاذ كنند تا افراد متعلق به اقليت‌ها امكان يادگيرى زبان مادرى يا كسب آموزش به زبان مادرى خود را داشته باشند.

۴ - دولت‌ها موظف‌اند، در صورت لزوم، تدابيرى در زمينه‌ى آموزش اتخاذ كنند تا آگاهى از تاريخ، سنت‌ها، زبان و فرهنگ اقليت‌هايى كه در قلمروى آن ها به سر مىبرند، تشويق شود. افراد متعلق به اقليت‌ها بايد امكان يادگيرى و شناخت جامعه در تماميت آن را داشته باشند.

۵ - دولت‌ها موظف‌اند تدابير خاصى اتحاذ كنند تا افراد متعلق به اقليت‌ها بتوانند در پيشرفت و توسع ه‌ى اقتصادى كشور خود به نحوى همه‌جانبه مشاركت كنند.

 

ماده ۵

۱ - سياست‌ها و برنامه‌هاى ملى با در نظر گرفتن كامل منافع مشروع افراد متعلق به اقليت‌ها تنظيم و به اجرا گذاشته مىشوند.

۲ - برنامه ‌هاى همكارى و مشاركت ميان دولت ‌ها با در نظر گرفتن كامل منافع مشروع افراد متعلق به اقليت‌ ها تنظيم و به اجرا گذاشته مىشوند.

 

ماده ۶

دولت‌ها موظف ‌اند در مسائل مربوط به افراد متعلق به اقليت‌ها، به ويژه با تبادل اطلاعات و داده‌هاى تجربى براى بالا بردن اعتماد و تفاهم متقابل همكارى كنند.

 

ماده ۷

دولت‌ها موظف ‌اند براى اعتلاى رعايت حقوق مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر همكارى كنند.

 

ماده ۸

۱ - هيچ يك از مواد اعلاميه ‌ى حاضر نمى تواند مانع انجام وظايف بين‌المللى دولت‌ها در قبال افراد متعلق به اقليت‌ها شود. به ويژه، دولت‌ها موظف‌اند با حسن نيت به وظايف و تعهداتى كه به عنوان قرارداد يا توافق ‌‌هاى بين‌المللى به عهده گرفته‌اند، عمل كنند.

۲ - اعمال حقوق مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر خدشه‌اى به برخوردارى هيچ كسى از حقوق بشر و آزادىهاى اساسى شناخته شده‌ى جهانى وارد نمىآورد.

۳ - تدابيرى كه از جانب دولت‌ها براى تضمين برخوردارى واقعى از حقوق مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر اتخاذ شده اند، اساساً نبايد به عنوان نافى اصل برابرى موجود در اعلاميه‌ ى جهانى حقوق بشر تلقىشوند.

۴ - هيچ ‌يك از مواد اعلاميه‌ ى حاضر را نمىتوان چنان تفسير كرد كه هيچ ‌گونه اقدامى را عليه اهداف و اصول ملل متحد، از جمله عليه برابرى كامل، تماميت ارضى و استقلال سياسى دولت‌ها مجاز شمارد.

 

ماده ۹

نهادهاى تخصصى و ديگر سازمان‌هاى ملل متحد در حوزه ‌هايى كه در صلاحيت هر يك از آن ‌هاست، به عملى شدن كامل حقوق و اصول مذكور در اعلاميه ‌ى حاضر كمك مىكنند.

ادامه مطلب ...

حقوق بشر با توجه به گستره ی خود می تواند بستری باشد برای طرح مطالبات آذربایجان

منبع: اویرنجی

 

حقوق بشر با توجه به گستره ی خود می تواند بستری باشد برای طرح مطالبات آذربایجان

واحید قاراباغلی

عملکرد سرکوبگرانه ی دستگاههای قضایی و نیروهای امنیتی در طی چند ماه گذشته تنها بیانگر یک واقعیت است و آن تشدید سیاستهای دولت ایران در مقابل حرکت ملی آذربایجان و مطالبات آنهاست.

امروز، فعالان دانشجویی-سیاسی، فرهنگی، حقوق بشری آذربایجانی به خاطر مطالبه ی حقوق مدنی ملت خویش به زندان می روند، از تحصیل محروم می شوند و یا از کار بیکار می گردند. در چنین شرایطی توجه ویژه به مسئله ی حقوق بشر به وظیفه ای جدی برای تمامی فعالین سیاسی و مدنی خصوصا" آذربایجانیهای خارج از کشور تبدیل می شود. که بنحو ممکن و همگام با آذربایجانی داخل کشور با اعتراضات گسترده خود و دادن گزارشات و خبر رسانیها در برانگیختن اعتراضات بین المللی تلاش کنند.

 در این خصوص می توان گفت خانم فاخته زمانی با تاسیس انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان (آداپ) و یا کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان (آسمک)  کارنامه ی مثبتی از خود به جا گذاشته اند.

آنها با جان و دل اخبار مربوط به دستگیر شدگان، شکنجه ها، را به مراکز مرتبط داده و در سایه آن ما شاهد هستیم که دهها بیانیه و گزارش از مجامع بین المللی در مورد فعالین آذربایجان صادر میشود.

البته از یاد نبریم که دفاع از حقوق زندانیان سیاسی با تمام اهمیتی که دارد ، تنها بخشی از حقوق بشر است.

 در واقع حقوق بشر مفهومی گسترده است از اینرو در سطح جهانی باید ضمن توجه به نقض حقوق فعالان سیاسی آذربایجانی حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی - سیاسی ملت تورک آذربایجان را نیز مطرح کرد.

سعی در گسترش این قبیل ویژگیها، در حرکت ملی آذربایجان برای حل مساله آذربایجان نیازی مبرم در شرایط کنونی است.

ما باید تمام سعی خود را بکنیم تا مسأله نقض حقوق مدنی و سیاسی ترکهای آذربایجانی را از منظر حقوق بشری به الویتی جهانی تبدیل نماییم. این کوشش کاملا اخلاقی است حتی اگر منجر به نتیجه نشود، سابقه نشان داده که اینگونه فعالیتها پیشرفت زیادی کسب کرده اند. اگر چه تا وضعیت مطلوب فاصله بسیاری در پیش است.

ادامه مطلب ...

استاندارد دو گانه بی بی سی فارسی در انعکاس اخبار حقوق بشری بخش دوم- آیدین تبریزی

منبع: اویرنجی

استاندارد دو گانه بی بی سی فارسی در انعکاس اخبار حقوق بشری بخش دوم- آیدین تبریزی

به دنبال مطلبی که در مورد استاندارد دوگانه بی بی سی نوشتم (1) به این فکر افتادم که اصل گزارشی را که مبنای خبر بی بی سی بوده را پیدا کنم چون حدس می زدم که در این گزارش وضعیت حقوق اقلیتهای ملی در ایران هم بررسی شده باشد که سایت بی بی سی با سکوت در مورد گزارش ایران، فقط گزارش مربوط به ترکیه را منتشر کرده است. با کمی جستجو در اینترنت گزارش کامل را پیدا کردم (2) و همانطور که حدس می زدم گزارشی که سایت بی بی سی فقط بخش مربوط به ترکیه آن را منتشر کرده است، گزارش سالانه این گروه مدافع حقوق اقلیتها به مناسبت روز جهانی حقوق بشر است که وضعیت حقوق اقلیتها در کل جهان را بررسی می کند .

در این گزارش وضعیت اقلیتهای در معرض خطر در کشورهای جهان رتبه بندی شده است. کشور سومالی به دلیل نسل کشی دارفور در مقام اول و ایران در جایگاه 20 ام جهان و ترکیه در جایگاه 39 ام قرار دارد. افزایش رتبه ترکیه در سال جاری (که در سال 2006 در رتبه 54 ام قرار داشت) به دلیل افزایش خطر حمله ترکیه به شمال عراق و احتمال به خطر افتادن جان روستائیان کرد عنوان شده است. حال سئوال اساسی اینجاست که چرا بی بی سی در اشاره به گزارش سالانه فوق به وضعیت اقلیتهای ایران که از نظر همین گزارش به مراتب بدتر از ترکیه است، هیچ اشاره ای نکرده است؟! و چرا از میان تمام کشورهای پنج قاره جهان فقط به وضعیت ترکیه علاقه مند است؟ آن هم هنگامی که اخبار مربوط به افزایش فشارها بر زندانیان آذربایجانی منتشر می شود؟ آیا این یک دهن کجی وقیحانه و آشکار بر علیه ترکهای ایرانی نیست؟! برخلاف تصور عده ای، اعتراض من اصلا به این نیست که چرا خبر مربوط به ترکیه منتشر شده است، بلکه اعتراض من به استاندارد دوگانه و عدم انتشار گزارش مربوط به ایران است و اگر بی بی سی هر دو مورد را منتشر می کرد مطمئنا هیچ اعتراضی هم انجام نمی شد .

همین گزارش در مورد وضعیت حقوق اقلیتها در اروپا می نویسد (2): "نژادپرستی، تبعیض و نابردباری همچنان در 48 کشور اروپایی متداول باقی مانده است. در کنار نژادپرستی و تبعیض آشکار، اقلیتهای ملی و اتنیکی با محرومیتهای اقتصادی و اجتماعی و آسیمیلاسیون (حل شدن و ازبین رفتن در درون اکثریت) مواجهند. در اکتبر 2006 موسسه EUMC یک گزارش راهبردی برپایه اطلاعات مربوط به 12 کشور اروپایی شامل اتریش، بلژیک، فرانسه، آلمان، یونان، ایرلند، ایتالیا، لوکزامبورگ، هلند، پرتغال، اسپانیا و انگلستان منتشر کرد. این مطالعات نشان می دهد که بخش قابل توجهی از مهاجران در این 12 کشور شخصا در زندگی روزمره شان تبعیض را تجربه کرده اند."

بنابراین مبارزه در راه رفع تبعیض برضد اقلیتها نه تنها قبیله گرایی و عقب ماندگی نیست بلکه موارد مهمی از حقوق بشر است که حتی کشورهای غربی نیز برای بهبود وضعیت اقلیتها از سوی سازمانهای حقوق بشری تحت فشار هستند و مدافعان واقعی حقوق بشر همچنان برای رسیدن به این حقوق و از میان برداشتن تبعیض در پیشرفته ترین کشورهای دنیا در حال مبارزه هستند. اصولا حقوق اقلیتها یکی از چالش برانگیزترین بخشهای حقوق بشر در دنیاست چون با برقراری دموکراسی به عنوان بهترین الگوی حکومتی شناخته شده، بسیاری از موارد حقوق بشر که با اکثریت جامعه سروکار دارد به صورت طبیعی رعایت می شوند چون دموکراسی برمبنای رای اکثریت کار می کند و اکثریت از طریق قانونی از حقوق خود با حق رایی که دارد دفاع می کند، اما حتی در پیشرفته ترین دموکراسی ها هم اقلیتها به دلیل نداشتن قدرت قانونی کافی قادر به دفاع از حقوق خود نیستند و وجود نهادهای مستقل حقوق بشری برای رساندن صدای اقلیت و مطالبه حقوق آنها ضروری است .

پس از انتشار مقاله اول (1) عده زیادی سعی کردند چنین بنمایانند که من مخالف حقوق کردها در ترکیه هستم و تعصب ویژه ای در مورد ترکیه دارم و اعتراضم از این دید بوده است! اما من بارها حمایت خود را از حقوق کردهای ترکیه بیان کرده ام. در عین حال قویا معتقدم که واقعا به صلاح کردهاست که خواسته های خود را از طریق مبارزات مدنی و مسالمت آمیز پی گیری کنند (3). آنها باید مواظب باشند تا فریب دشمنان دوست نما را نخورند چه در میان دولتهای منطقه مثل ایران و چه در میان برخی از اروپاییانی که مخالف سرسخت ورود ترکیه (و درنتیجه کردستان ترکیه) به اتحادیه اروپا هستند و از اهرم پ ک ک برای مقاصد خود سوء استفاده می کنند. مطمئنا ورود ترکیه به اتحادیه اروپا بیش از هر کس دیگری به نفع کردهای ترکیه خواهد بود، چون اولا آنها را به شهروندی اروپایی و تحت حمایت کامل نهادهای اروپا تبدیل خواهد کرد و ثانیا استانداردهای اروپایی، ترکیه را در نهایت مجبور به پذیرش کامل حقوق کردها و تقسیم قدرت در یک سیستم فدرالی با کردها خواهد نمود .

اگر به سرتاسر اتحادیه اروپا نگاه کنیم خواهیم دید که اکثریت اقلیت های ملی در این اتحادیه دارای حقوق ویژه خود هستند و آنهایی هم که هنوز حقوق خود را کسب نکرده اند، در این راه مبارزه می کنند و از حمایت کامل نهادهای اروپایی بهره مندند (مانند کاتالانها در اسپانیا). کردهای ترکیه باید بدانند که اگر ترکیه وارد اتحادیه اروپا نشود، بر اساس موازین سازمان ملل رفتار خواهد کرد که در مورد حقوق اقلیتهای ملی بسیار مبهم و حتی تبعیض آمیز است، اما با ورود ترکیه به اتحادیه اروپا، ترکها مجبور خواهند شد براساس موازین اروپایی که حقوق اقلیتها را دقیق تر و بهتر تعریف کرده است، رفتار کنند. درست به همین دلیل است که گروههای ملی گرای ترکیه از مهمترین مخالفان داخلی ورود ترکیه به اتحادیه اروپا هستند و در مقابل تشکیل اتحادیه کشورهای ترک زبان را مطرح می کنند .

اما چرا کردهای ترکیه باید اسلحه را کنار بگذارند و به مبارزه مسالمت آمیز روی آورند؟ تا موقعی که پ ک ک به مبارزه مسلحانه ادامه می دهد، طبیعتا حق دفاع مسلحانه از شهروندان و نظامیان ترکیه برای ارتش محفوظ است و تمام کشورهای دنیا در این قضیه طرف ترکیه را خواهند گرفت، همانطور که امروز مشهود است. بنابراین نیروهای ملی گرا و ارتش بهانه کافی برای سرکوب را در اختیار خواهند داشت اما اگر پ ک ک سلاح را زمین بگذارد و مبارزات از درون کشور و از مسیر قانونی و مسالمت آمیز ادامه یابد، هرگونه برخورد خشن پلیس ترکیه با محکومیت شدید از سوی نهادهای اروپایی مواجه خواهد شد و ترکیه بهانه ای برای دفاع از رفتارهایش نخواهد داشت، بهانه ای که امروز به دلیل عملیات تروریستی پ ک ک در اختیار ترکیه قرار دارد. به هر حال من تنها نظر خود را در مورد کردهای ترکیه بیان می کنم ولی صلاح مملکت خویش خسروان دانند. اگر کردها فکر می کنند که قادرند از طریق مسلحانه ارتش ترکیه را شکست دهند، می توانند به مسیر امروزی خود ادامه دهند، در غیر اینصورت منطق حکم می کند که مبارزه را به حوزه ای که امیدی به پیروزی در آن ندارند (یعنی برخورد نظامی) نکشانند و در حوزه مبارزات مدنی که دست ملی گرایان و ارتش ترکیه در آنجا بسته است، روی آورند.

از طرف دیگر سیاستمداران ترکیه باید بدانند که ورود احتمالی ترکیه به اتحادیه اروپا فقط شروع شیرینی خواهد داشت و همانطور که ملی گرایان ترکیه به درستی پیش بینی می کنند، با ورود ترکیه به اتحادیه اروپایی مشکلات بزرگی که یکی از مهمترین آنها مساله کردهاست گریبانگیر آنها خواهد شد. اگر آنها با آگاهی قبلی و به صورت خودخواسته به آماده سازی افکار عمومی ترکیه برای اعطای نقش هرچه بیشتر به کردها و عدم تمرکز در اداره کشور نپردازند و نتوانند گروههای ملی گرای افراطی را کنترل کنند، چه بسا ممکن است بروز خشونت ها در ترکیه و قدرت گرفتن گروههای ملی گرای افراطی در نهایت به مداخله کشورهای اروپایی و حتی تجزیه احتمالی ترکیه بیانجامد. اما به هر حال به نفع همه شهروندان ترکیه چه ترک و چه کرد است که از خشونت دوری کنند و همزمان با ورود به اتحادیه اروپایی، ارزشهای اروپایی که احترام به تنوع فرهنگی و زبانی و تقسیم عادلانه قدرت از موارد مهم آن است، را در کشورشان پیاده کنند و همگی از مزایای ادغام در اتحادیه اروپا بهره مند شوند .

منابع :

(1): http://www.iranglobal.info/I-G.php?mid=2 &news-id=44400 &nid=haupt

(2): http://www.minorityrights.org/download.php?id=119

Racism, discrimination and intolerance remained prevalent throughout the 48 states of Europe. Apart from overt racism and discrimination, ethnic and national minorities face socio-economic exclusion and assimilation. In October 2006 the EUMC published a pilot study based on the data of 12 country studies of EU member states – Austria, Belgium, France, Germany, Greece, Ireland, Italy, Luxembourg, the Netherlands, Portugal, Spain and the UK. The study shows that a significant number of migrants in all 12 countries have subjectively experienced discriminatory practices in their everyday life.

(3): http://www.iranglobal.info/I-G.php?mid=2&news-id=43957 &nid=autor

ادامه مطلب ...